yoğunluk sebebiyle elime kitap alamadığım son günlerde, kitaba olan özlemim içten baskı yapmaya başlayınca bir patlama yaşayıp uzun kitaba sarılmadan içimi teskin amaçlı hikaye kitaplarına yöneldim. Yakın zamanda aldığım "kızıl elma" kitabı dört hikayeden oluşuyor.( kızıl elma, oğulla buluşma, beyaz yağmur, asker çocuğu). Cengiz Aytmatov'u çok seven biri olarak ve her kitabını okumayı misyon edindiğimden okumazsam ayıp olurdu. Oğulla buluşma ile asker çocuğunu zaten okumuştum önceden ama bu kitapta tekrar okumadan alıkoyamadım kendimi.
En güzel hikaye oğulla buluşma'ydı. savaşta vefat eden oğlunun hasretini içinde büyütüp ve yine içinde yeni bir çocuk varedip, bir süre sonra da oğlunun hala yaşadığına inanma ve onu bulmak üzere yola koyulmasını anlatıyor. Yolculuk esnasında oğlu'nun nasıl askere gittiğini de öğreniyoruz. Dokunaklı bir hikaye. tabii bunun en büyük sebebi Cengiz Aytmatov'un bütün eserlerinde görülen savaş/ve etkilerine yer verilmiş olması. bir milletin cefasını bu kadar sahiplenip, geçip gitmiştir diye atmayıp her eserine yansıtan bir yazara sahip olması kadar güzel bir şey az bulunur. Çıngız Ata'mı saygıyla anıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder