bi şey desem nankörlük olacak diyemiyorum, ama bunu da paylaşmazsam hakikaten kötü olacağım. ağlama duvarı bulmam lazım, "yalnızca Rabbime şikayet ederim" diyenlerden tam olamıyorum, aslında O'ndan başkasına bi şeyimi söylediğim yok ille bi konuşmaya mı ihtiyaç duyuyorum da açlık hissediyorum onu kavrayamıyorum. başım dönüyor düşündükçe.
milletten dua dileniyorum kendim elimi açamıyorum, içimden yaşamaya devam ediyorum.
3 yorum:
Aslında tüm mesele de bu kimseye tek bir kelime söyleyememek her seferin de içine atmak ama ona sayfalar dolusu yazmak. Her vakit el açıp Rabbim'den istemek ve ondan rica etmek. Sonuç , 'Vermeyince Mâ'bud, Neylesin Sultan Mahmud'
Bu umutsuz bekleyişlerde, gün geçtikçe artan kirlilik içerisinde boğulmamak için her çırpınışta biraz daha batarken, insanın insanı bu umutsuzluğa hakaretlerle iterken hiç mi aklına gelmez vicdansiz dediğinin aslında kendisi olduğu. Ki ona gül den baska sıfat lâyık görmeye..
belki bir gün..
Yorum Gönder