her şeyi bi tarafa bıraktım da benim bu kadar cesur olduğumu düşünmesine şaşırdım. "düşün ki çoğu zaman kendime bile söyleyemiyorum" insanı olduğumu, korkaklığın ileri boyutlarında gezindiğimi anlayamamış olması garip.
bi arkadaşım var, mütemadiyen seviyor. uzman sevici. ve en beğendiğim özelliği peşine de düşüyor, kendisiyle yüzleşiyor, ardından karşı tarafla yüzleşiyor. geçenlerde uzun mu uzun bi telefon konuşmamızda başından geçenleri, ki burada başından geçenler kafasından kurdukları anlamında da olabilir çünkü uzman bir kurucu da kendisi, anlatırken şuan hatırlamıyorum ama öyle bi tespit yaptı kı bunu kendine nasıl itiraf ediyor diye şaşırdım, daha sonra nasıl dile getiriyor derken yutkundum, bana söylemesini kavrayınca da tıkandım. olayların bi kısmını kaçırdım tabi bu sırada.
garip varlık şu insan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder