bugün hoca devrik ve bir türlü kurulamayan cümlelerim üzerine "karda yürüyormuş gibi hissettim kendimi" dedi. haklı, ona lafım yok.

ama "karda yürüyormuş" gibi

(ki biz burada jest ve mimikleriyle kastını [kasıt bilinince sözün delaletini anlıyoruz di mi mutezili bey amcalar] daha açık anlıyoruz, siz sevgili okurlara bu noktayı açıklama ihtiyacı hissetsem de betimleme ihtiyacını duymuyorum [duymak olmadı sanki ama uğraşmayacağım] )

ifadesini başka bi şekilde kullanmak istedim. mesela temkinli bi şekilde bi gün evden çıkmışken ve her şey yolunda giderken birden x oluyor ve sen bunu atlatayım mantığıyla yolunu iki santim değiştirince meğer buz tutmuş kaldırım taşına denk gelmiş oluyorsun. y'ye çarpmayayım derken karın erimiş sularını üzerine sıçratan arabaya rastlıyorsun. dik yokuş çıkarken de bata çıka yürürken yoruluyorsun, yazmıyorsun.