gözlerim bayağı bozuk, aslında bu benim için dert değildi, kaç yıldır bu şekilde yaşıyordum ve artık kanıksamıştım ancak geçen gün heyet raporu için problem çıkınca "bakışım" değişti.
beni rahatsız etmeye başladı. çok ilginç tamamen çevrenin etkisiyle benimsediğim rahatsızlığımdan rahatsız olmaya başladım. rapor kağıdında "engel olacak bir hastalık veya özür" kısmının altı çizilmişti, o kadar ağır geldi ki o ifade.
geçenlerde söğüt ağacını tekrar izliyordum, malum konusu görmekle imtihan olan adam, içime bir korku geldi ben de böyle imtihan olacağım diye, ve kalakaldı orada. sonra bu olaylar yaşanınca çok üzüldüm, eğer kör olursam iyi gülerim demiştim arkadaşa, sanırım gülmem şuan anlıyorum.
telefonla arkadaşla konuştum "görüşürüz" dedim, kapatınca güldüm, belki de göremem bir daha
kendimi üzmek için yapıyorum aslında daha çok ama görmemek zor imtihan hakikaten.
birazdan heyete gireceğim yine bakalım artık mevlam neyleyecek