boşluktan ne yapacağımı şaşırdım, zaten şimdi anlayacaksınız yazdıklarımdan. mevzu bahis edeceğim şarkı şudur. evde oturmuş şarkıyı dinlerken bu şarkıda beni dumur eden olayı paylaşma derdine düştüm. Hanımkızımız artık bezmiş, "tüm güzellikleri al tamam kötü benim" diyor,belli ki zorlanarak da olsa "yakarım bu evi,yıkarım hikayemizi" diyor ama sonra ne oluyorsa oluyor umut tüm korkunçluğuyla ayan oluyor da kızımızı caydırıyor "belki" döner ihtimaline karşı tüm  kararlarından dönüyor ve "iki eliyle sımsıkı tutmaya" karar veriyor. yani ablacım tebrik ediyorum yakıp,yıkma fikrini de o belkilere takılırsan yanarsın. umut, asıl muhatabım sensin, girme insanların zihnine! büyük kararları, küçücük parıltınla yıkıp yıkma lütfen. insanın bu acizliğinden de nefret ediyorum. Rabbim bu duruma düşürmesin.

"umut kötü bişeydir, umut bir insanı çıldırtabilir" Esaretin Bedeli

"umut kötülüklerin en kötüsüdür çünkü işkenceyi uzatır" nietzsche